Stress en ontspannen.

Na 2 weken heel veel stressen is mijn portfolio af, ik moest alleen nog een aantal verslagen naar school mailen.
Dit werd toch iets lastiger dan ik dacht,.
Ik kon alles verzenden, behalve 1 verslag. Nadat mijn moeder en ik al een aantal keren het verslag hadden gemaild naar school kwam het maar niet aan.
Nog meer stress dus.
Gelukkig was mijn moeder zo lief om naar school te gaan en als nog mijn verslag in te leveren.
Eindelijk kon mijn portfolio worden ingeleverd.

Als je veel stress hebt is het ook belangrijk om te ontspannen, dat heb ik gedaan,
Ik ben samen met de Tanja, Mirjan de ouders van Tanja en de oom en tante van haar de Christoffel berg op gegaan.
Ik ben er dus al 2 keer geweest… Sportief he, al zeg ik het zelf.
Janneke en Amanda zijn ook mee geweest maar die zijn halve wege af gehaakt, ze vond het een beetje te zwaar.
De opa en oma van Tanja waren er ook, maar die zijn beneden gebleven. Ze wilden graag mee, maar dat zou te vermoeiend voor ze zijn.
De klim tocht was weer heel erg mooi.
We hebben veel gelachen, en uit eindelijk zijn we ook boven gekomen.
Hier hebben we veel foto’s gemaakt en zijn na 20 min genieten van het uitzicht, weer naar beneden gegaan.
Savonds hebben we met de fam van Tanja gegeten bij een Italiaan.
Dit was erg lekker en gezellig.
Ook zijn we s’avonds nog wezen stappen bij mambo. Dit was erg gezellig, we stonden lekker te dansen en een drankje te drinken, toen Tanja in eens zei”heeeyyy daar staat BING van Goede Tijden Slechte Tijden.
Wij meteen kijken, en ja, hij stond naast ons te genieten van zijn biertje.
Wij wilden natuurlijk wel met hem op de foto, en dan mocht ook.
Renske, mijn buurmeisje, was zo stoer om even naar hem toe te gaan en te vragen of wij met hem op de foto mochten.
Het is een hele leuk foto geworden. Het was alleen jammer dat de camera was in gezoemd. Nu staan alleen Danielle, Tanja, Mirjan en ik met hem op de foto en Janneke en Amanda niet.
Helaas pindakaas:P
Toch wel leuk om voor 4 maanden in Curacao te wonen, ze kom je nog eens bekende Nederlanders tegen.
Wie heb ik al gespot op Curacao: Jan Smith, Nick en Simon, Jeroen van de Boom, Gerard Joling, Bing van GTST, De 3j’s en Yolante cabbau van karsbergen.
Zo zie nooit iemand en zo zie je ze achter elkaar.
Ik vind het wel grappig..

Zondags zijn we een dagje naar het strand gegaan, om nog bruiner te worden.
Ik snap er niets van, iedereen haalt mij in, misschien moet ik nog meer met olie gaan smeren…
S’avonds was er happy hour bij Wet & Wild dit was super gezellig. We zijn zelfs nog wezen zwemmen.
Een paar Canadezen dachten nog dat ze leuk waren en renden kei hard het water in, en wij ( Tanja, Janneke, Mirjan, Danielle en ik) werden kledder nat, we wilden graag onze bikini topjes droog houden maar dat lukte niet echt.

De rest van de week heb ik niet veel gedaan, ik moest naar stage.
Dit was best leuk.
Wat ik nog steeds niet snap is dat is dat mijn begeleidster tegen kinderen zegt dat ze dom zijn en dat ze niet hun best doen.
Ik ben het hier zo niet mee eens. Ik moet zeggen dat het ook niet echt motiverend is voor de kinderen.
Vandaag kwam er nog een jongentje huilend naar mij toe, hij had een lees test moeten doen, om te kijken in welke AVI hij las.
Hij was blijven hangen in AVI 1 en dat vond hij zo erg, want nu zou de juf tegen heb zeggen dat hij dom was en niet zijn best deed.
Ik heb hem moeten troosten en heb hem duidelijk gemaakt dat hij wel knap is en wel goed zijn best doet op school en dat niets gaf dat hij lezen wat moeilijker vond.
Ik moet er bij wel even bij zeggen dat hij 4 talen spreekt (Papiaments, Nederlands, Engels en Hindoestaans)
Ik vind dat knap voor een kind van 7 jaar.
Wat ik wel heel leuk vind is dat de kinderen echt aan mij hangen. Ze komen zo vaak even knuffelen.
1 jongentje kan zelf niet van mij af blijven. Altijd komt hij even hangen, knuffelen of kruipt hij bij mij op schoot.
Ik heb nog 5 stage dagen en dan ben ik er klaar. Nadat ik met stage klaar ben heb ik nog 2 weken vakantie en stap ik het vliegtuig in om weer naar huis te gaan.

Vandaag hebben is de fam van Tanja ook weer naar huis gegaan, ik ben mee geweest om ze weg te brengen. Ik kreeg wel even de kriebels, over 3 weken sta ik er ook en dan neem ik afscheid van mijn vriendinnen hier.
Het gaf me een dubbel gevoel, aan de ene kant jammer, want ik ga de weekenden en mijn vrienden hier echt missen. Maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer fijn om bij mijn eigen familie en vrienden thuis te zijn.
De eerste afspraak voor stappen is al weer gemaakt. 12 april ben ik namelijk te vinden bij het paasvuur.

Tot de volgende keer,

Groetjes Hester.